Het lyrisch, episch en dramatisch oeuvre van Gaston Burssens (Dendermonde 18/2/1896 - Ekeren 29/1/1965.) heeft het afgelopen decennium.. de ernstige aandacht gekregen waarop het kwaliteitshalve recht heeft. De belangstelling voor deze wapenbroeder van Eddy du Perron en Paul van Ostaijen is overigens snel groeiend. Alhoewel in de eerste plaats als dichter bekend, blijkt her prozawerk van Gaston Burssens - zowel her creatieve als kritische - niet minder belangrijk. Tot nu toe waren deze geschriften echter zeer moeilijk, zo niet totaal onvindbaar. In een lijvige band werd nu voor de eerste keer alles verzameld wat Burssens aan proza en toneel geschreven heeft. In eerste instantie zijn unieke grotesken, uitgebracht onder de titel Fabula Rasa. Burssens treedt hier naar voren ais een uitgesproken non-conformist die traditionele waarden ais literatuur, liefde, Kerk en vaderland op een ludieke manier op hun kop zet. Memoires 1956-57, waarin de hoofdpersoon drie avonden doorbrengt bij het hoertje Betty, verbergt onder zijn speelse, erotische oppervlakkigheid de hele absurdistische maar daarom niet minder ernstig te nemen filosofie van Burssens. In her drama Boy, waarin de auteur zichzelf op de planken brengt, spreekt zijn levensinzicht veel directer. Voor ieder die een dieper inzicht wil verkrijgen in de ontwikkeling van het expressionisme in de Vlaamse literatuur en schilderkunst zijn de klassiek geworden opstelllen die Burssens als ooggetuige schreef over Van Ostaijen en Floris Jespers revelerend.

Ten slotte werden in deze bundel een reeks dagbladartikelen en nooit gepubliceerde opstellen gebundeld over het activisme, Grillparzer, Gust de Smet, Oosterse lyriek, het expressionisme, Du Perron, Oscar Jespers, Vic Brunclair, Albert Bonrridder, Jozef Muls, Marcel Wauters en Paul Snoek.