Het drama in Bernlefs verhalen staat zelden centraal. Het wordt door de schrijver als het ware van opzij aangeschoten, via een nauwelijks opgemerkte gebeurtenis het verhaal binnengesmokkeld, waar het plotseling alles verandert met het effect van een valkuil in een veilig ogend bospad.
Door verrassende perspectiefwisselingen laat Bernlef ons steeds op een andere manier naar aanwezigheid en plaats van zijn helden en heldinnen gissen.
Bernlefs verhalen zijn bedrieglijk herkenbaar. Onder het schijnbare realisme van zijn verteltrant schuilt echter een andere, vaak schokkende realiteit.