Tussen 1984 en 1986 heb ik een aantal verhalen en essays, of mengelingen van beide, onder de titel Brusselse bijdragen in Maatstaf gepubliceerd. Die verhalen beschreven mijn leven in de "hoofdstad van Europa", maar ook die hoofdstad zelf en de geschiedenis van België.
Sinds de Romeinen en de Eburonen er slaags raakten, geldt België als het slagveld van Europa. In Brussel wordt de krampachtige constructie van onze eigen Verenigde Staten door duizenden overbetaalde ambtenaren in elkaar geniet, terwijl de stad zelf ondertussen verandert in één eeuwig tochtend complex van kantoren. De huidige hoofdstad van de Oude Wereld is het centrum van een slagveld.
 
Uitgesteld Paradijs is bekroond met de Geertjan Lubberhuizenprijs voor het beste prozadebuut van 1987.