Sándor Márai, de auteur van alom bekende werken als Gloed, De erfenis van Eszter, De gravin van Parma en Kentering van een huwelijk, werd in 1900 geboren in de Hongaarse stad Kassa, het huidige Košice in Slowakije. Als zoon van een welgesteld advocaat studeerde hij in Berlijn, Leipzig en Frankfurt. Reeds op achttienjarige leeftijd publiceerde hij zijn eerste gedichtenbundel. In de jaren twintig ging Márei met zijn vrouw Ilona naar Parijs, waar hij onder meer als correspondent werkte voor de Frankfurter Zeitung en kennismaakte met vele Franse schrijvers. Zijn creatiefste en meest succesvolle periode als schrijver beleefde Márai in Boedapest tussen de twee wereldoorlogen. In 1948 besloot hij het communistische regime voorgoed te verlaten. De rest van zijn leven bracht hij door in Italië en de Verenigde Staten, afgesneden van zijn taal en van de Midden-Europese intellectuele wereld. In Hongarije werd zijn werk systematisch genegeerd maar in stilte werkte hij tot aan zijn dood in 1989 verder aan een oeuvre dat nu beschouwd wordt als werk van het hoogste Europese niveau.