In Op drift (A Vau l'eau, 1882) staat een eenzame vrijgezel centraal. Folantin is een ambtenaartje met een matig ssalaris; de lezer volgt hem op zijn dagelijkse gangen, van zijn kille huurkamer naar zijn saaie kantoor en op zijn speurtochten naar een behoorlijk restaurant. Het vergeefse zoeken naar eetbaar voedsel staat hier voor de vergeefsheid van ieder zoeken: geen aardig boek, geen lieve vrouw, niets is er dat het leven zin geeft.
Deze novelle introduceert twee 'moderne' thema's in de literatuur: de zinloosheid van het leven en de walging. De opeenstapeling van op naturalistische wijze aangezette ellende werkt echter al spoedig humoristisch: meedogenloos laat Huysmans de lezer schateren om het leed van zijn held-op-sokken, dat voor een deeel zijn eigen leed moet zijn geweest.