In de hier gebundelde teksten haakt de Franse filosoof Roland Barthes (1915-1980) in op actuele gebeurtenissen die zich afspelen op politiek, cultureel en artistiek gebied. Het materiaal voor deze overdenkingen is zeer gevarieerd: een krantenartikel, een foto in een weekblad, een reclameboodschap, een film, een toneelvoorstelling, een tentoonstelling.
Aan bod komt bijvoorbeeld het gezicht van Greta Garbo, het epische karakter van de Tour de France, de conditionerende werking van speelgoed en de dieptewerking van Omo.
Barthes bekritiseert de pogingen om iets dat strek cultuurgebonden is voor natuurlijk te laten doorgaan. Hij wil de ideologie ontmaskeren die schuilgaat achter de opgeklopte manier waarop alle vanzelfsprekendheid van de moderne wereld ons wordt voorgeschoteld, een vanzelfsprekendheid die gedragen wordt door de mythe van de taal van de zogenaamde massacultuur.
Het woord 'mythe' heeft in deze teksten verschillende betekenissen, die elkaar overlappen en niet uitsluiten: 'een symbolisch verhaal over het mens-zijn', maar ook een 'leugen', een 'mystificatie'. Volgens Barthes gebruikt de burgerij mythes om haar ideologie uit te dragen en op te leggen.