Franz Xaver Stannebein is uitvinder van vliegtuigtoestellen. Zijn droom is eens zelf te zullen vliegen, in een luchtschip dat hijzelf ontworpen heeft, met alle comfort, potpalmen en centrale verwarming. Zijn luchtschip zal een bijdrage zijn tot verbetering van de wereld en zal mensen wegvoeren van lijden en oorlogen. Maar de tijd vertrijkt en de uitvindingen blijven alleen op papier bestaan. Stannebein pendelt in de eerste decennia van deze eeuw heen en weer tussen Duitsland en Spanje, waar hij zijn gezin sticht. Tegenover hem, de dromer die totaal blind is voor de politieke en sociale werkelijkheid en die door Fries met milde ironie wordt afgeschilderd, staat de Spaanse chauffeur van de familie, Sorigueta de realist, vriend die Stannebein verraadtn vijand die hem trouw is. Het boek, gepland als eerste deel, eindigt met een groteske apotheose in een arena ten tijde van de Spaanse Burgeroorlog.
 
Het luchtschip is een poëtisch-ironische mengeling van fact en fiction: de roman van een uitvinder in een tijd die eigenlijk geen dromen toelaat.