Op 16 april 1879 stierf Bernadette Soubirous, In 1858, zij was toen veertien, zag zij in een grot bij Lourdes 'een zeer jonge dame, gekleed in een lang wit gewaad dat werd bijeengehouden door een breed blauw lint, her lichtbruine haar los onder een sluier, de blote voeten deels bedekt door gouden rozen'. Deze dame maakte zich bekend als de moeder van God en verscheen nog zeventien maal aan her eenvoudige boerenmeisje.
In de zomer van 1940 was de joodse schrijver Franz Werfel op de vlucht voor het aanrollende Teutoonse geweld. In Lourdes, waar hij zich enige weken schuil hield, deed hij de gelofte als hij bij zijn tocht naar overzee behouden zou blijven, Bernadette's verhaal als onderwerp van zijn eerstvolgende roman te nemen. Zo ontstond het integerste, het mooiste boek over 'de kleine Soubirous'. Werfel bezondigt zich niet aan de zalvende stijl die veel "heiligenlevens' voor ons nu zo ongenietbaar maken.
Als buitenstaander mengt hij zich ook niet in de discussie over het al of niet wonderbaarlijke van de 'plotselinge genezingen' die al tijdens Bernadette's leven geconstateerd worden.
Hij volgt slechts het bepaald niet gemakkelijke leven van Bernadette, die hem na aan het hart is komen te liggen. Volgt haar ook nadat zij bij de Soeurs de la Charite in Nevers een teruggetrokken leven is gaan leiden en bijna is vergeten.