Echt of een vervalsing? Dat is de eerste vraag die zich voordoet bij het lezen van dit dagboek. Want de stijl is weliswaar van Poesjkin, maar de pornografische scènes voldoen niet bepaald aan het beeld dat de wereld heeft van het boegbeeld van de Russische literatuur: Aleksander Sergejewitsj Poesjkin.
De Russische auteur Mikhail Armalinsky legt in zijn voorwoord uit hoe hij in het bezit kwam van het manuscript en waarom dit geschrift werkelijk van de hand van Poesjkin moet zijn. Velen zullen hun twijfels houden, maar één ding is zeker: dit Geheime Dagboek is een uiterst boeiende literaire curiositeit.
 
Edities van het Geheim Dagboek 1836-1837 verschenen in Amerika, Mexico (Spaans), Italië, Duitsland, Frankrijk, Griekenland, Letland, maar niet in Rusland, waar dit boek gelijk staat aan godslastering.