Goethe, die behalve een groot dichter en schrijver een niet onverdienstelijk tekenaar was, heeft haar geschetst: Louise van Göchhausen, die waarschijnlijk bezig is een vroege versie van zijn Faust over te schrijven. Haar afschrift is in 1887 teruggevonden, en dat was een sensatie: een versie van het eerste deel van Goethes meesterwerk zonder verwijzingen naar deel twee, met veel gedeelten in proza, met minder personages en een geconcentreerder handelingsverloop - kortom, een versie van het meest gespeelde Duitse toneelstuk die nog veel speelbaarder was dan wat men gewend was. Onder de titel Urfaust is het dan ook tot het ijzeren repertoire gaan behoren.
Goethe zelf heeft al zijn kladversies weggegooid; of de Urfaust werkelijk de allereerste versie is, zal dan ook altijd onbekend blijven. Albrecht Schöne, de editieur van de tekst die Ard Posthuma voor zijn vertaling heeft gebruikt, heeft het dan ook alleen maar over een 'vroege versie'. Maar die vroege versie is wél de ideale introductie tot de integrale lectuur van Goethes tweedelige meesterwerk - voor het bekijken in de schouwburg geldt dat helaas niet, omdat de opvoering van het tweede deel tot de grote zeldzaamheden behoort.