René Descartes (1596-1650) wordt beschouwd als de vader van de moderne wijsbegeerte. Hij is vooral bekend voor zijn gebruik van de methodische twijfel, die volgens hem uitmondt in de zekerheid van het Cogito, ergo sum (ik denk, dus ik ben) als uitgangspunt voor het bewijs van het bestaan van God en van de materiële wereld. Voor Descartes was metafysica echter een onlosmakelijk onderdeel van zijn bredere wetenschappelijke onderzoekingen, die zich uitstrekten tot op het gebied van de fysica, wiskunde, psychologie en optica. Tom Sorell laat in deze heldere inleiding duidelijk zien dat Descartes vooral een pleitbezorger en beoefenaar was van de nieuwe, mathematische benadering van de werkelijkheid en zijn metafysica ontwikkelde als grondslag voor de moderne wetenschap.