Een Argentijnse scheepsbouwer, Larsen, wordt de nieuwe eigenaar van een oude, verlaten scheepswerf. Met de gedrevenheid van een ter dood veroordeelde probeert hij de werf nieuw leven in te blazen. Langzaam zakt de moed hem in de schoenen, maar zo af en toe wordt hij opgeschud door een vlaag van zelfbedrog en gelooft hij dat het hem zal lukken de oude glorietijden van de werf te laten herleven. Ondertussen roesten onder zijn toezien niet alleen de boten, maar ook de mensen zelf weg.
De werf wordt beschouwd als Onetti’s meesterwerk. Het is een verhaal dat op allerlei manieren gelezen kan worden: als een liefdesgeschiedenis, als een symbolisch epos over Uruguay en als een wonderbaarlijke bekentenisroman