De Bijbel is het belangrijkste boek van de westerse cultuur: voor gelovigen is het de autoriteit die laat zien hoe te leven, voor niet-gelovigen is het een van de grote werken uit de wereldliteratuur. De verzameling teksten waar de Bijbel uit bestaat, maakt deel uit van onze geschiedenis en identiteit en is op unieke wijze verweven met onze taal en ons denken.

In De Bijbel. Een geschiedenis beschrijft John Barton minutieus hoe de verhalen, wetten, spreekwoorden, profetieën, gedichten en brieven uit de Bijbel tot stand kwamen en wat we weten – en niet kunnen weten – over hun auteurs. Hij behandelt de verspreiding, vertaling en interpretatie van dit bonte gezelschap teksten van de oudheid tot de moderne tijd.

Barton toont aan dat de Bijbel niet de onwrikbare tekst is waar deze vaak voor wordt gehouden, maar het resultaat van een lange en intrigerende evolutie. Meer nog dan een heilig wetboek voor grote wereldreligies is het een in en in menselijk document – inspirerend maar ook inconsequent, weerbarstig en soms zelfs misleidend.