De arme verkwister is de kroniek van een oogartsenfamilie, provinciale notabelen in het vroeg-twintigste-eeuwse Oostenrijk. De ik-figuur is gek op zijn vader, al is die autoritair en op geld belust. Zijn zoon heeft een menselijker karakter, maar kan niet met geld omgaan. Hij is een ‘grote verkwister’ in de woorden van zijn vader. De zoon probeert aan de heerschappij van zijn vader te ontsnappen. Hij wil niets liever dan ook arts worden. Maar zijn vader stuurt hem naar de handelsschool en later, tijdens de Eerste Wereldoorlog, het leger in, tegen de wil van zijn zes jaar oudere vrouw. Tijdens de jaren aan het oostfront wordt hij verliefd op de getrouwde dochter van zijn commandant. Gewond keert hij terug uit de oorlog, pakt zijn studie op, en gaat aanvankelijk werken onder de vleugels van zijn vader. Tot hij toch kiest voor een baan in een gesticht en voor een ongetrouwd leven met zijn geliefde. En dan krijgt vader Maximilian een hersenbloeding. De verteller keert terug naar huis om zijn plaats aan het hoofd van de familie in te nemen.
 
De arme verkwister (1936) is naast De ooggetuige de belangrijkste roman van Ernst Weiss. Een met buitengewone mensenkennis geschreven ontwikkelingsroman en tegelijkertijd een magistrale evocatie van een wereld die op het punt stond vernietigd te worden door de nazi’s.