Empedokles schreef in het Grieks een lang gedicht over zijn levensvisie, dat later de titels Over de natuur en Zuiveringen kreeg. Het gedicht is slechts fragmentarisch overgeleverd. Meestal heeft men de fragmenten over de beide titels verdeeld, maar in deze nieuwe uitgave is die tweedeling achterwege gelaten. Aarde, lucht, water en vuur waren voor Empedokles de vier wortels of elementen van het universum en van alle levende wezens. Oorspronkelijk waren die elementen volgens hem door Liefde in een Bol hecht samengevoegd. Maar Haat dreef ze uiteen, zodat het uitspansel, de zon en sterren, de zee en de aarde gingen vormen. Liefde liet zich echter niet onbetuigd en voegde een deel van de verspreide elementen weer samen, waardoor er levende wezen ontstonden. Als de levende wezens enige tijd bestaan hadden, bracht Haat scheiding tussen hun elementen aan en veroorzaakte zo de dood. Daarna voegde Liefde ze weer samen enzovoort. In deze cyclus van geboorte en ondergang bleven de elementen eeuwig dezelfde.