Oorverdovend klokgelui, verplicht logies voor militairen, kloosters onder de hamer, gehate assignaten, lotelingen en deserteurs, stervende soldaten en wenende vrouwen… Ulieden moet niet verwonderd zijn dat ik zo dikwijls fouten maak in ’t schrijven. Mijn hoofd is als dol.

1792. De Franse inval en de revolutiejaren erna zetten onze regionen op hun kop. En ook het leven van Leuvenaar Jan Baptist Hous. Als pruikenmaker en later brievenbesteller stond hij onderaan de maatschappelijke ladder. Maar hij kwam overal en had een fijne neus voor alle mogelijke nieuwtjes.

Vivat de republiek! Vivat Bonaparte! Hous hoort de altijd holle leuzen en verfoeit het fanatisme van de revolutionairen. We waren beter af in de tijd van de slavernij dan nu in de tijd van de vrijheid. Vivat de vrijheid!

Hoe overleven in revolutietijd? Voor het eerst een kijk op de angst, hoop en verwachtingen van de kleine man in de Franse periode. Edward de Maesschalck , doctor in de geschiedenis, vond het dagboek van een goed geïnformeerde, kritische ooggetuige: Jan Baptist Hous. Hij presenteert de meest markante passages uit deze unieke bron en situeert ze tegen de achtergrond van de geschiedenis.